De engelen gaven mij een nieuwe taak.
Nieuwe taak
Het hebben van een diep verlangen is één van de manieren waarop de engelen mij duidelijk maken dat ik met mijn levensdoel bezig ben.
Mijn levensdoel bestaat niet uit één dingetje, maar uit allerlei verschillende. Op een dag vroeg ik de engelen om mij bij te staan in mijn zoektocht naar één van mijn taken hier op aarde.
De engelen stuurden mij tekens, die ik direct weer weg wuifde. Tekens die gingen over een nieuwe taak. Telkens wanneer de engelen mij tekens stuurden dacht ik: Die zijn niet voor mij bedoeld.
De engelen hielden vol en stuurden mij tekens op de meest gevarieerde manieren. De tekens die ik van hen ontving vond ik niet fijn, ik snapte ze niet.
Ik had totaal geen feeling met hetgeen de engelen mij vertelden.
Ze blijven maar kletsen
De engelen bleven namelijk maar kletsen over dieren.
Het ging echter telkens over o.a. een hond. Ik vond dat niet bij mij passen. Ik was immers heel bang voor honden.
Wanneer ik mensen met een hond op de stoep zag lopen, stak ik de straat over.
Wanneer ik de hond niet kon vermijden stopte ik, uit angst, mijn handen in mijn zakken en deed ik net of ik de hond niet zag.
Mijn ademhaling bleef steken als er een hond bij mij in de buurt was.
Echter, de engelen lieten mij niet met rust en trokken mijn aandacht, als het om een hond ging.
Ik sloot een deal met de engelen. Ik zou mijn weerstand tegen honden loslaten en zij zouden mij een heel duidelijk teken sturen zodat ik kon voelen wat ze bedoelden.
Zielendoel
Mijn beschermengel had me verteld dat de engelen mij deze tekens stuurden omdat het te maken had met mijn zielendoel.
Helen, samen met de engelen, vond ik erg prettig. Mijn hart vulde zich iedere keer met dankbaarheid wanneer ik iemand had mogen helpen.
Op momenten dat ik met de engelen sprak over het helpen helen van mensen, lieten ze me weten dat er meer was dan alleen maar mensen helpen. Ze vertelden me echter nooit wat ze nog meer bedoelden.
Er wachtte een taak op me. Dat voelde ik heel duidelijk. Er ontstond een diep verlangen.
In ons gezin ontstond ook een verlangen. Ik had nooit gedacht dat ik op zoek zou gaan naar een puppy!
Schijnbaar was er iets veranderd. De angst die ik had voor een hond was veranderd. Er was een verlangen voor in de plaats gekomen. Een verlangen naar een Hush puppy !
Ik wist nog steeds niet wat het doel was van dit verlangen.
Vooralsnog leerde ik genieten van onze James, de Hush Puppy (Basset Hound).
Toen James 5 maanden oud was werd hij ziek. Hééél erg ziek. Ik maakte me zorgen en vroeg de engelen om hulp. Ik vroeg of zij hem konden helpen en of er iets was dat ik voor onze James zou kunnen betekenen.
Hier hadden de engelen op gewacht
Op deze vraag hadden de engelen gewacht. Ze hadden gewacht op het moment dat er bij mij een diep verlangen was ontstaan om een hond te willen helpen helen.
De engelen juichten en jubelend lieten ze me weten dat dit het teken was waarom ik vroeg.
Ik had zelf gevraagd om een heel duidelijk teken, ik had zelf gevraagd om te mogen voelen.
Ik voelde heel duidelijk dat er in mij een verlangen woonde om onze hond te helpen helen.
Mijn beschermengel legde me uit dat het helpen helen van mensen niet het enige is dat bij mijn levensdoel hoort. Er hoort nog meer bij.
Hij legde mij uit dat de engelen expres hadden gekozen voor een hond. Ze hadden expres gekozen voor een dier waar ik bang voor was.
Schijnbaar had ik al zo vaak hun tekens weggewuifd, dat ze besloten hadden om een teken te sturen waarvan ze zeker zouden weten dat ik dat nooit zelf zou hebben kunnen bedenken.
De engelen leerden me hoe ik dieren kon helpen.
Wat was ik dankbaar voor hun wijze lessen.
Ik kon onze kleine puppy James ondersteunen en bijstaan toen hij een grote buikoperatie onderging. De dierenartsen waren er niet helemaal van overtuigd dat James de ingreep zou overleven.
Ze bleken verbaasd over zijn goede herstel.
Ik voelde me tevreden en dankte de engelen voor het feit dat ze me leerden dat het ook mijn bedoeling is om hier op aarde een hond te mogen helpen om te helen.
Net toen ik dacht dat mijn taak erop zat, werd James weer ernstig ziek. Hij bleek het syndroom van Wobbler te hebben. Dit leidde uiteindelijk tot verlamming en hij kon uiteindelijk haast niet meer lopen. James piepte en gromde nooit. Hij keek hulpeloos om zich heen en snapte niet waarom hij niet kon lopen. Op de dag dat we James gingen inchecken in de dierenkliniek, zakte hij echt in elkaar en was helemaal verlamd. Er volgde wederom een grote operatie en James moest zelfs een nacht op de intensive care blijven. Ook deze operatie overleefde hij en ook nu weer werkte ik met de engelen samen. James had ondersteuning nodig tijdens het helingsproces en dat kon ik hem geven.
Ik dank nog steeds de engelen. Wat vind ik het nu prachtig om hun werkwijze te mogen zien.
Ze leerden me eerst om niet bang te zijn en leerden me daarna om de dieren te omarmen en er voor ze te zijn.
Ik hoop dat ook jij leert luisteren naar dat diepe verlangen dat in jou verscholen zit. Werk samen met de engelen en je zult zien dat er prachtige dingen op je pad mogen komen.
Liefs Daniëlle
Op mijn website vind je nog meer leuke blogs die ik geschreven heb. Je kunt me ook op Facebook volgen.