De oude dame begreep wat hij bedoelde.

Het weer was wisselvallig en ik had voor de zekerheid mijn paraplu meegenomen.De engelen vertelde me vanmorgen dat ik eens een kijkje op het Engelse soldatenkerkhof moest gaan nemen.

Veel mensen bezoeken Normandië omdat ze het als toerist een leuke streek en er veel bezienswaardigheden zijn die met de tweede wereld oorlog te maken hebben.

Voor mij is dat net iets anders.

De engel van vrede vraagt me iedere keer wanneer ik in Normandië ben of ik hem wil helpen.Nog nooit heb ik mijn hulp geweigerd. Zo ook vandaag niet.

Ze vertelde me niet wat ik moest komen doen.

De engelen hadden mij gevraagd om naar dit kerkhof te komen. En zoals dat gebruikelijk was vertelde ze me niet wat ik moest komen doen.

Ik liep rond en bekeek de gigantische hoeveelheid kransen die er waren neer gelegd door hoogwaardigheidsbekleders ( dit jaar herdacht men de tweede wereld oorlog voor de 75 ste keer) en familieleden. Traditioneel zijn de kransen op het Engelse soldatenkerkhof voorzien van “poppy’s”,  rode klaprozen.

Mijn beschermengel tikte mij zachtjes op mijn schouder.

Mijn beschermengel tikte mij zachtjes op mijn schouder en ik draaide me langzaam om.Ik zag dat er enkele oudere mensen uit een busje stapte. Sommige droegen een uniform. Het groepje was niet zo groot. Er liep een geestelijke tussen en een vaandeldrager in een prachtig uniform. Op het vaandel stond de afkorting NVA ( Normandie Veteran Association) geborduurd.

Er volgde een ceremonie en met veel respect en belangstelling begon ik de ceremonie te filmen.Ik was nog maar net een paar minuutjes aan het filmen, toen een breed lachende overleden soldaat mijn aandacht trok. Hij bevond zich aan mijn linker kant en ik knikte beleeft naar hem.Hij wilde me iets laten zien en ik vroeg hem of het nog even kon wachten totdat ik klaar was met filmen.

Het was volgens hem te belangrijk.De energie van deze overleden  soldaat was vredig, liefdevol en kalm.Het ging goed met hem.Heel goed zelfs.

Ik vroeg hem wat hij me wilde laten zien?

De ceremonie ging gewoon door en inmiddels was de “Taps” ( men speelt de bugel tijdens een vlaggen ceremonie) te horen. De overleden soldaat stond in het gelid en salueerde. Zijn gezicht zag er nu plichtsgetrouw, serieus en geconcentreerd uit.

Ik keek naar hem en zag hem jonger en jonger worden terwijl hij daar stond. Hij straalt kracht uit.

Terwijl ik met mijn ene hand de ceremonie verder filmde, keek ik de inmiddels jonger geworden overleden soldaat aan. Toen hij zich even daarna weer naar mij toe draaide zag ik opnieuw de brede glimlach op zijn gezicht.

Ik ben weer thuis zo vertelde hij mij. Ik ben weer thuis en daar heb ik zo lang naar verlangd.

Ik vroeg hem of hij me iets wilde vertellen?

Een jaar geleden zo vertelde hij, ging het heel slecht met mijn gezondheid. Hij liet me zien dat hij het erg zwaar had. Zo zwaar dat hij zijn stoel die voor de tv  in de woonkamerstond niet meer uitkwam. Zijn  vrouw, inmiddels ook al een krasse oudere dame, hield zijn hand liefdevol vast.

Hij had twee zonen, die keken zorgelijk naar hun oude vader die daar in de stoel zat. De zonen keken elkaar aan en knikte. Ze verlieten de kamer en gingen naar de achtertuin.

De oude man was nu even alleen met zijn geliefde echtgenote.Deze legde liefdevol het dekentje over zijn benen recht. Zijn hand hield ze de hele tijd vast.Terwijl de zonen in de achtertuin bespraken dat de tijd gekomen was dat hun vader naar een hospice moest verhuizen, boog hun oude moeder zich voorover en gaf haar man een kus op zijn voorhoofd.

De oude dame boog zich opnieuw naar haar man en vroeg hem: “Wat wil jij?”.De oude man keek zijn vrouw aan en zei: “Ik ben moe, ik wil naar huis”. Daarna zei hij nog: “Bedankt voor alles lieverd. Ik kom jou later ophalen.”

De oude dame knikte liefdevol en ging weer naast hem zitten. Ze hielden elkaars handen nog steeds vast.

Kopje thee.

Toen de zonen even later weer binnen kwamen, ging een van de twee een telefoontje plegen op de gang en de ander ging een kopje thee zetten.De ene zoon had de huisarts gebeld en gevraagd of die wilde langskomen.

De oude dame dronk samen met haar zonen een kopje thee toen de huisarts arriveerde.

De huisarts gaf de zonen een hand en richtte zich tot de oude dame. Hij groette haar en vroeg haar hoe het met haar ging.Beleefd gaf ze aan dat met haar alles goed ging. De huisarts legde de dame uit dat hij gekomen was om te kijken of haar man naar het hospice toe kon. De oude dame was kalm en vertelde de huisarts dat dat lief was aangeboden maar dat dat echt niet nodig was. Ze vertelde dat het goed ging met haar echtgenoot.

De beide zonen keken bezorgd naar hun moeder en wezen de huisarts toen de weg naar de woonkamer.

De oude dame bleef zitten.

De oude dame bleef zitten en dronk rustig haar kopje thee.

Een van de zonen kwam terug gelopen naar zijn moeder en vroeg of ze ok was?De oude dame keek haar zoon aan en antwoordde toen kalm dat ze opgelucht was, het ging goed met haar man. De zoon ging nu naast zijn moeder zitten en vroeg haar wat ze daar mee bedoelde. De oude dame vertelde haar zoon dat zijn vader moe was en op weg naar huis was gegaan.

De huisarts kwam terug gelopen en hij vertelde dat er niets meer was dat hij voor de echtgenoot van de oude dame kon doen.

Hij was overleden.

Na dat de oude dame haar man had gevraagd wat hij eigenlijk wilde, is de dame naast haar man blijven zitten totdat de thee klaar stond in de keuken. In deze tijd heeft ze haar man losgelaten en heeft ze zijn hand vast gehouden totdat hij zijn laatste adem uitblies.

De overleden soldaat stond naast me toen hij me deze situatie liet zien. Ik keek hem en aan en hij lachte, hij liet me een nieuwe situatie zien.

Zijn zonen en hun moeder zaten in een taxi.

Zijn zonen en hun moeder zaten in een taxi ze waren in Normandië aangekomen.De hand van de oude dame lag op een kistje dat naast haar op de achterbank stond.

De overleden soldaat hield overduidelijk nog steeds heel veel van zijn echtgenote.

Het volgende dat de overleden soldaat mij liet zien was dat zijn vrouw met de zonen aan kwam op het kerkhof, het kerkhof in Bayeux   waar ik me nu ook bevond).

Een van de zonen droeg het kistje en de oude dame droeg bloemen en een krans van “poppy’s”. Ze liepen langzaam naar het monument toe ( dat was het zelfde monument als dat waar ik nu bij stond).

Ze bleven er een paar minuutjes stil staan, totdat een van de zonen zijn moeder vroeg of ze nog iets wilde zeggen. De oude dame knikte en zei: ”Schat, rust nu maar zacht, je bent thuis”. En dat was dan ook het moment dat ze de as van haar overleden echtgenoot deed uitstrooien.

Het was prachtig om naar te kijken en ik bedankte dan ook de overleden soldaat dat hij dit met mij wilde delen. Ik voelde zijn liefde, zijn trots voor zijn familie.

De overleden soldaat ging voor me staan, hij zag er nog steeds jong en krachtig uit en op zijn gezicht was nog steeds de brede glimlach zichtbaar.

Daniëlle ik wil je vragen.

Ik wil je vragen of jij engelen wilt blijven sturen naar mijn lieve echtgenoot en mijn zonen.Ze zullen de engelenenergie nog wel een poosje kunnen gebruiken.

Natuurlijk wilde ik dat met veel liefde voor hem doen. En ik beloofde hem dat ik de engel van liefde  en van troost naar zijn familie zou sturen.Zijn energie begon wat zwakker te worden en ik dankte heb voor zijn mooie verhaal en het vertrouwen dat hij in mij had.

De overleden soldaat stond nu recht voor mij en salueerde nog een keer voordat hij langzaam verdween.Daar stond ik dan, op het Engelse soldatenkerkhof in Bayeux. De ceremonie die ik aan het filmen was kwam tot een eind.Deze heb ik later terug gekeken.

Ik liep nog iets dichter naar het monument omdat ik wilde lezen wat er op de kaarten bij de kransen geschreven stond. En daar lag hij de rode krans van “poppy’s”. Met daar overheen nog steeds wat as van de overleden soldaat.

Volgen:

Ik zou het super leuk vinden wanneer jij mij blijft volgen. Je kunt zelf kiezen op welke manier je mij wilt blijven volgen.

Youtube

Algemeen fb

Communiceren met de engelen fb

Essentiele olie

Heb jij mij cadeau al ontvangen??? Klik HIER wanneer jij hem ook wilt ontvangen. Wil je nog andere blogs lezen? klik dan HIER.